Chcę zaśpiewać memu przyjacielowi

pieśń o jego miłości ku swojej winnicy.

Przyjaciel mój miał winnicę

na żyznym pagórku.

Otóż okopał ją i oczyścił z kamieni,

i zasadził w niej szlachetną winorośl;

w pośrodku niej zbudował wieżę,

także i kadź w niej wykuł.

I spodziewał się, że wyda winogrona,

lecz ona cierpkie wydała jagody.

«Teraz więc, o mieszkańcy Jeruzalem

i mężowie z Judy,

rozsądźcie, proszę, między mną

a między winnicą moją.

Co jeszcze miałem uczynić winnicy mojej,

a nie uczyniłem w niej?

Czemu, gdy czekałem, by winogrona wydała,

ona cierpkie dała jagody?

Więc dobrze! pokażę wam,

co uczynię winnicy mojej.

Rozbiorę jej żywopłot, by ją rozgrabiono;

rozwalę jej ogrodzenie, by ją stratowano.

Zamienię Ją w Pustynię,

nie będzie przycinana ni plewiona,

tak iż wzejdą osty i ciernie.

Chmurom zakażę spuszczać na nią deszcz».

Otóż winnicą Pana Zastępów jest dom Izraela,

a ludzie z Judy szczepem Jego wybranym.

Oczekiwał tam sprawiedliwości, a oto rozlew krwi,

i prawowierności, a oto krzyk grozy.

Oto Słowo Boże.

Winnicą Pana jest dom Izraela.

Przeniosłeś z Egiptu winorośl

i zasadziłeś ją wygnawszy pogan.

Rozpostarła swe pędy aż do Morza,

aż do Rzeki swe latorośle.

Winnicą Pana jest dom Izraela.

Dlaczego zburzyłeś jej ogrodzenie

i każdy przechodzień zrywa jej grona?

Niszczy ją dzik leśny

i obgryzają polne zwierzęta.

Winnicą Pana jest dom Izraela.

Powróć, Boże Zastępów,

wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.

I chroń to, co zasadziła Twoja prawica,

latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Winnicą Pana jest dom Izraela.

Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,

daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Odnów nas, Panie, Boże Zastępów, †

i rozjaśnij nad nami swoje oblicze,

a będziemy zbawieni.

Winnicą Pana jest dom Izraela.

Bracia:

O nic się zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym, to miejcie na myśli.

Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.

Oto Słowo Boże.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,

abyście szli i owoc przynosili.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:

«Posłuchajcie innej przypowieści. Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego kamieniami obrzucili. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili.

W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: „Uszanują mojego syna”.

Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: „To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo”. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc właściciel winnicy przyjdzie, co uczyni z owymi rolnikami?»

Rzekli Mu: «Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze».

Jezus im rzekł: «Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: „Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił i jest cudem w naszych oczach”.

Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce».

Oto słowo Pańskie.