LIPIEC 2020
18
SOBOTA
ROK A, II

W parafii:

17:00
Msza Św
17:30
Msza Św. (za wyjątkiem Wielkiego Postu)

Liturgia słowa

Pierwsze czytanie

Czytanie z Księgi proroka Micheasza

Biada tym, którzy planują, nieprawość i obmyślają zło na swych łożach! Gdy świta poranek, wykonują je, bo, jest ono w mocy ich rąk. Gdy pożądają pól, zagarniają je, gdy domów – to je zabierają; biorą w niewolę męża wraz z jego domem, człowieka z jego dziedzictwem.

Przeto tak mówi Pan. «Oto Ja zamierzam zesłać na to plemię niedolę, od której nie uchylicie waszych karków i nie będziecie dumnie chodzić, bo będzie to czas nieszczęścia. W owym dniu wygłoszą przeciw wam satyrę, podniosą wielki lament, mówiąc: „Jesteśmy ograbieni do szczętu! Dział mego ludu przemierzony sznurem i nie ma, kto by go przywrócił; pola nasze przydzielono grabieżcy”.

Przeto nie będziesz mieć nikogo, kto by rzucał sznurem na dział w zgromadzeniu Pana».

Oto Słowo Boże.

Mi 2, 1-5 Zapowiedź kary Bożej za ucisk ludu

Psalm responsoryjny

Nie zapomnij o ubogich, Panie.

Dlaczego z dala stoisz, o Panie,

ukrywasz się w czasach ucisku,

gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce

i ulega podstępom, które tamten uknuł.

Nie zapomnij o ubogich, Panie.

Bo chełpi się grzesznik swą pożądliwością,

bluźni drapieżca i pogardza Panem.

Pyszniąc się mówi występny: †

«Nie pomści, nie ma Boga».

Oto całe jego myślenie.

Nie zapomnij o ubogich, Panie.

Jego usta pełne przekleństwa, zdrady i podstępu,

a pod jego językiem złość i krzywda.

Czai się w zasadzkach przy drogach †

i zabija niewinnego z ukrycia,

oczy jego wypatrują biedaka.

Nie zapomnij o ubogich, Panie.

Ty to widzisz: i trud, i boleść,

patrzysz, by wziąć je w swoje ręce.

Tobie poleca się biedny,

Tyś opiekunem sieroty.

Nie zapomnij o ubogich, Panie.

Ps 10, 1-2. 3-4. 7-8. 14 (R.: por. 12b)

Śpiew przed ewangelią

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie,

bo jestem cichy i pokorny sercem.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Mt 11, 29ab

Ewangelia

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić.

Gdy Jezus dowiedział się o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz im surowo zabronił, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:

«Oto mój Sługa, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom. Nie będzie się spierał ani krzyczał, i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu. Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą».

Oto słowo Pańskie.

Mt 12, 14-21 Jezus cichy i pokorny sercem