Eliasz poszedł z góry i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej. Wtedy Eliasz, podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz. Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział: «Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę, abym potem poszedł za tobą». On mu odpowiedział: «Idź i wracaj, bo po co to ci uczyniłem»?

Wtedy powrócił do niego i zaraz wziął parę wołów, złożył je na ofiarę, a na jarzmie wołów ugotował ich mięso oraz dał ludziom, aby zjedli. Następnie wybrał się i poszedłszy za Eliaszem, stał się jego sługą.

Oto Słowo Boże.

Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie,

mówię Panu: Tyś jest Panem moim;

Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego:

To właśnie Ty mój los zabezpiecza.

Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,

bo nawet nocami upomina mnie serce.

Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy,

On jest po mojej prawicy nic mną zachwieję się.

Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje,

a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie.

Bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz

i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Nakłoń me serce do Twoich napomnień,

obdarz mnie łaską Twojego Prawa.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Słyszeliście, że powiedziano przodkom: “Nie będziesz fałszywie przysięgał”, “lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi”. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet jednego włosa uczynić białym albo czarnym.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi».

Oto słowo Pańskie.