Powstał Eliasz, prorok jak ogień,

a słowo jego płonęło jak pochodnia.

On głód na nich sprowadził,

a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę.

Słowem Pańskim zamknął niebo,

z niego również trzy razy sprowadził ogień.

Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda

i któż się może pochwalić, że tobie jest równy?

Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu,

na wozie, o koniach ognistych.

O tobie napisano, żeś zachowany na czasy stosowne,

by uśmierzyć gniew przed pomstą,

by zwrócić serce ojca do syna,

i pokolenia Jakuba odnowić.

Szczęśliwi, którzy cię widzieli,

i ci, którzy w miłości posnęli,

albowiem i my na pewno żyć będziemy.

Oto Słowo Boże.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Usłysz, Pasterzu Izraela,

Ty, który zasiadasz nad cherubinami.

Zbudź Twą potęgę

i przyjdź nam z pomocą.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Powróć, Boże Zastępów,

wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.

I chroń to, co zasadziła Twoja prawica,

latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Wyciągnij rękę nad mężem Twojej prawicy,

nad synem człowieczym,

którego umocniłeś w swej służbie.

Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,

daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego;

wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Kiedy schodzili z góry, uczniowie zapytali Jezusa:

«Czemu uczeni w Piśmie twierdzą, że najpierw musi przyjść Eliasz?» On odparł: «Eliasz istotnie przyjdzie i naprawi wszystko. Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał». Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu.

Oto słowo Pańskie.