Modliłem się i dano mi zrozumienie,

przyzywałem, i przyszedł na mnie duch Mądrości.

Przeniosłem ją nad berła i trony

i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa.

Nie porównałem z nią drogich kamieni,

bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku,

a srebro przy niej ma wartość błota.

Umiłowałem ją nad zdrowie i piękność

i wolałem mieć ją aniżeli światło,

bo nie zna snu blask od niej bijący.

A przyszły mi wraz z nią wszystkie dobra

i niezliczone bogactwa w jej ręku.

Oto Słowo Boże.

Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem.

Naucz nas liczyć dni nasze,

byśmy zdobyli mądrość serca.

Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał?

Bądź litościwy dla sług Twoich.

Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem.

Nasyć nas o świcie swoją łaską,

abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.

Daj radość w zamian za dni Twego ucisku,

za lata, w których zaznaliśmy niedoli.

Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem.

Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło,

a Twoja chwała nad ich synami.

Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami †

i wspieraj pracę rąk naszych,

dzieło rąk naszych wspieraj.

Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem.

Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek.

Oto Słowo Boże.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Błogosławieni ubodzy w duchu,

albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?».

Jezus mu rzekł: «Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: „Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę”».

On Mu rzekł: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości».

Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną». Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: «Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego». Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: «Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego».

A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: «Któż więc może się zbawić?».

Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe».

Oto słowo Pańskie.