Król izraelski, Achab zwrócił się do króla judzkiego Jozafata: «Czy pójdziesz ze mną

przeciw Ramot w Gileadzie?». Odpowiedział mu: «Ja tak, jak i ty, lud mój, jak i twój lud będziemy z tobą na wojnie».

Ponadto Jozafat rzekł królowi izraelskiemu: «Najpierw zapytaj, proszę, o słowo Pana».

Król więc izraelski zgromadził czterystu proroków i rzekł do nich: «Czy powinienem wyruszyć na wojnę o Ramot w Gileadzie, czy też powinienem tego zaniechać?». A oni odpowiedzieli: «Wyruszaj, a Bóg je da w ręce króla!». Jednak Jozafat rzekł: «Czy nie ma tu jeszcze jakiegoś proroka Pańskiego, abyśmy przez niego mogli zapytać?». Na to król izraelski odrzekł Jozafatowi: «Jeszcze jest jeden mąż, przez którego można zapytać Pana. Ale ja go nienawidzę, bo mi nie prorokuje dobrze, tylko zawsze źle. Jest to Micheasz, syn Jimli». Wtedy Jozafat powiedział: «Nie mów tak, królu!». Zawołał więc król izraelski któregoś dworzanina i rzekł: «Pospiesz się po Micheasza, syna Jimli!». Ten zaś posłaniec, który poszedł zawołać Micheasza, powiedział mu tak: «Oto przepowiednie proroków są jednogłośnie pomyślne dla króla, niechże twoja przepowiednia, proszę cię, będzie jak każdego z nich, taką, żebyś zapowiedział powodzenie». Wówczas Micheasz odrzekł: «Na życie Pana, na pewno będę mówił to, co powie mój Bóg».

Potem przyszedł przed króla. Wtedy król się odezwał do niego: «Micheaszu, czy powinniśmy wyruszyć na wojnę przeciw Ramot w Gileadzie, czy też powinniśmy tego zaniechać?». Wtedy do niego przemówił: «Wyruszcie, a zwyciężycie. Będą oni oddani w wasze ręce». Król zaś mu powiedział: «Ile razy ja cię mam zaklinać, żebyś mi mówił tylko prawdę w imieniu Pana?». Wówczas on rzekł: «Ujrzałem całego Izraela rozproszonego po górach, jak trzodę owiec i kóz bez pasterza. Pan rzekł: „Nie mają swego pana. Niech wróci każdy w pokoju do swego domu!»”.

Wtedy król izraelski zwrócił się do Jozafata: «Czyż ci nie powiedziałem? Nie prorokuje mi pomyślności, tylko nieszczęścia». Micheasz zaś mówił dalej «Oto dlatego Pan dał teraz ducha kłamstwa w usta tych twoich proroków. Pan bowiem zawyrokował twoją zgubę».

Oto Słowo Boże.

Usłysz, Panie, moje słowa,

zwróć na moje jęki.

Wytęż słuch na głos mojej modlitwy,

Królu mój i Boże.

Bo Ty nie jesteś Bogiem,

któremu miła nieprawość,

zły nie może przebywać u Ciebie

nie ostoją się przed Tobą nieprawi.

Nienawidzisz wszystkich

którzy zło czynią.

Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie.

Pan brzydzi się człowiekiem krwawym i podstępnym.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich

i światłem na mojej ścieżce.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb”! A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące! Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie».

Oto słowo Pańskie.