LISTOPAD 2017
14
WTOREK
ROK A, I

W parafii:

17:00
Msza Św
17:30
Msza Św. (za wyjątkiem Wielkiego Postu)

Liturgia słowa

Pierwsze czytanie

Czytanie z Księgi Mądrości

Dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka,

uczynił go obrazem swej własnej wieczności.

A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła

i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.

A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga

i nie dosięgnie ich męka.

Zdało się oczom głupich, że pomarli,

zejście ich poczytano za nieszczęście

i odejście od nas za unicestwienie,

a oni trwają w pokoju.

Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni,

nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.

Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich,

Bóg ich bowiem doświadczył

i uznał ich za godnych siebie.

Doświadczył ich jak złoto w tyglu

i przyjął ich jak całopalną ofiarę.

W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją

i rozbiegną się jak iskry po ściernisku.

Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami,

a Pan królować będzie nad nimi na wieki.

Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę,

wierni w miłości będą przy Nim trwali:

łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.

Oto Słowo Boże.

Mdr 2, 23 – 3, 9 Nieśmiertelność sprawiedliwych

Psalm responsoryjny

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,

Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.

Dusza moja chlubi się Panem,

niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych,

uszy Jego otwarte na ich wołanie.

Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,

by pamięć o nich wymazać z ziemi.

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Pan słyszy wołających o pomoc

i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,

ocala upadłych na duchu.

Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Ps 34 (33), 2-3. 16-17. 18-19 (R.: por. 2a)

Śpiew przed ewangelią

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moja naukę,

a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

J 14, 23

Ewangelia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu? Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać».

Oto słowo Pańskie.

Łk 17, 7-10 Słudzy nieużyteczni jesteśmy